Gmina Kwilcz
Powróć do: Urząd Gminy Kwilcz

Lokalizacja i symbole

"(...) Od dawna zwracano uwagę na malownicze położenie Kwilcza. Pod koniec XVIII w., już po trzecim rozbiorze Polski, W niemieckim wydawnictwie “Berlinisches Archiv der Zeit” autor I.M. Fritze pisał o Kwilczu z zachwytem: wieś, która bez wyjątku zbudowana była z kamienia i w ogóle tak piękna, jak rzadko spotkać by można w zachodnich i północnych Niemczech. Tę charakterystykę przytoczył ks. Kazimierz Zimmermann w pracy Fryderyk Wielki i jego kolonizacja rolna na ziemiach polskich (Poznań 1915), a za nim ks. Jan Gierliński, autor rozprawy Kościół parafialny w Kwilczu (monografia parafii), Poznań 1951 (maszynopis) (...)"

 

prof. Andrzej Kwilecki cytat z książki "Kwilcz i inne majątki Kwileckich na przestrzeni wieków"
 
 
LOKALIZACJA 
 
Gmina Kwilcz położona jest w północno - zachodniej części województwa wielkopolskiego na terenie Pojezierza Międzychodzko - Sierakowskiego, wzdłuż drogi krajowej nr 24 Berlin - Warszawa. Jest jedną z 4 gmin w powiecie międzychodzkim. Graniczy z gminami: Międzychód (od zachodu), Pniewy (od wschodu), Lwówek (od południa), Sieraków (od północy) i Chrzypsko Wielkie (od północnego - wschodu). Siedziba władz samorządowych gminy znajduje sę w Kwilczu, miejscowości położonej w samym centrum jednostki terytorialnej.
Kwilcz leży w odległości 65 km od Poznania, 60 km od Gorzowa Wielkopolskiego i tylko 200 km od Berlina. Jest ważnym węzłem komunikacyjnym. Posiada dogodne połączenie z dużymi miastami w Polsce: Poznaniem, Szczecinem, Gorzowem, Warszawą.
Obszar Gminy wynosi 141,8 km2. W 16 sołeckich wsiach mieszka 6215 osób. 

Położenie Gminy Kwilcz na terenie Pojezierza Międzychodzko - Sierakowskiego dodaje jej atrakcyjności. Znaczną część obszaru Gminy ( 6400 ha ) zajmuje Sierakowski Park Krajobrazowy, który charakteryzuje się unikatowym krajobrazem polodowcowym. Park ten został utworzony w 1991 r. dla ochrony krajobrazu polodowcowego o rzeźbie urozmaiconej wzgórzami morenowymi i wydmami z licznymi jeziorami, dolinami rzek i lasami wartościowymi przyrodniczo. W pobliżu znajduje się Puszcza Notecka oraz Pszczewski Park Krajobrazowy. Na terenie nie ma rezerwatów przyrody, ale można tu podziwiać piękne pomniki przyrody w postaci okazałych dębów, lip, żywotników, buków odmiany purpurowej i innych drzew rosnących w przydrożnych alejach kasztanowych, lipowych, dębowych, jesionowych.

Walory przyrodnicze sprawiają, że Kwilcz ma warunki do rozwoju turystyki i agroturystyki oraz rolnictwa  ekologicznego. Bogate atrakcje krajoznawcze można podziwiać przede wszystkim w okolicach Prusimia, Kurnatowic, Józefowa, Mościejewa i Lubosza.  Teren Pojezierza nazywany jest „Krainą Stu Jezior”, ze względu na liczne jeziora występujące na jego obszarze, będące jednym z atrybutów krajobrazu polodowcowego. Na terenie Gminy Kwilcz znajduje się 14 jezior o powierzchni ponad jednego hektara każde oraz kilkanaście mniejszych zbiorników wodnych, strumieni i stawów. Niemal każda miejscowość posiada jezioro w swojej okolicy. Do najpopularniejszych należą: Jezioro Kwileckie (20 ha), Lubosz Wielki (95 ha), Luboszek (58 ha), Prusim Kuchenne, Młyńskie, Długie, Burzykowo, Obierznie. Część jezior należy do spółek rybackich, a część do Polskiego Związku Wędkarskiego. Co roku odbywają się Zawody Wędkarskie, w których uczestniczą mieszkańcy Gminy oraz przyjezdni z terenu całej Polski. W Dolinie Strugi Kwileckiej znajduje się pasmo hodowlanych stawów rybnych - Mościejewo, Orzeszkowo i inne. Osoby odwiedzające nasz teren mogą złowić sandacza, leszcza, płoć, karpia, lina, szczupaka czy karasia. Według legendy na złowienie czeka około 300 kilogramowy sum w jeziorze Długie. Symbolem proekologicznych działań jest górująca nad okolicą elektrownia wiatrowa  w Kwilczu.

mapa_kwilcz


SYMBOLE

herb

Tarcza herbowa późnogotycka tzw. typu hiszpańskiego, a na niej w polu czerwonym, nad pofalowanym pasem srebrnym u podstawy, takaż krzywaśń z zaćwieczonym krzyżem kawalerskim złotym.  Gdzie: czerwień jest barwą królewską (Boskiego Pomazańca), a także symbolem Syna Bożego, miłości, dzielności, poświęcenia i żarliwości. Srebro (biel) to symbol czystości, uczciwości, pokoju i wody. Złoto (żółcień) symbolizuje Boski majestat, a także króla —  jako Pomazańca Bożego, objawienie Ducha Świętego oraz szlachetność. Srebrna krzywaśń z zaćwieczonym kawalerskim krzyżem jest godłem z herbu Szreniawa (Śreniawa, Śrzeniawa), którym pieczętował się ród Kwileckich. Kwileccy byli właścicielami rozległych dóbr w tej części Wielkopolski. Ich nazwisko wywodzi się od gniazda rodowego, które znajdowało się w Kwilczu. Protoplaści Kwileckich byli prawdopodobnie założycielami w wieku XIII większości wiosek Gminy Kwilcz. Kwileccy utrzymali się na tych ziemiach aż do roku 1945. Pofalowany srebrny pas jest symbolem wód Pojezierza Międzychodzko-Sierakowskiego, na terenie którego leży Gmina Kwilcz.

kwilcz_flaga

Flagą jest prostokątny płat tkaniny o proporcjach 5 : 8, dzielony w pas w proporcjach 2 : 1 : 1, w barwach: biały górny szeroki pas, czerwony i żółty dolne pasy. Na górnym szerokim białym pasie herb Gminy Kwilcz. Barwy wywodzą się od herbu i mają identyczne znaczenie.

baner_kwilcz

Banerem jest prostokątny płat tkaniny o proporcjach 1 : 4, dzielony w pas w proporcjach 1 : 4, górny pas w barwie białej a na nim herb Gminy Kwilcz; dolny szeroki pas dzielony w słup w proporcjach 1 : 1 : 1, w barwach: czerwony, żółty i czerwony. Barwy wywodzą się od herbu i mają identyczne znaczenie.

kwilcz_pieczec

Koło o średnicy 36 mm. W otoku napis GMINA KWILCZ między napisem „GMINA” i „KWILCZ” dwie sześciopromienne gwiazdki. W środku koła (pieczęci) tarcza herbowa z godłem Gminy Kwilcz.